Tallin – perła północy
W Tallinie mieszka ponad 30% ludności całej Estonii. Miasto znane i charakterystyczne jest z czerwonych dachów kamienic, które pięknie wyglądają z lotu ptaka. Od 1997 roku stolica Estonii znalazła się na liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, dzięki właśnie swojej średniowiecznej zabudowie. Nie wszyscy wiedzą, że większość zabytków w mieście została uratowana dzięki polskim konserwatorom. Do takich odnowionych budynków należą m.in. Dom Bractwa Czarnogłowych, Kadriorg czy też Plac Orłowa.
Tradycyjnie należałoby zacząć zwiedzanie od Starego Miasta. W jego środkowej części znajduje się plac Ratuszowy, gdzie niegdyś koncentrowało się życie mieszkańców Tallina. W centralnym miejscu na placu znajduje się gotycki Ratusz. Budowany był w latach 1371-74 , a jego późniejsza przebudowa odbyła się w latach 1401-04. Jest on jedyną budowlą tego typu w Europie północnej, która wytrzymała próbę czasu w niezmienionym kształcie do dnia dzisiejszego. Jego strzelista wieża uznawana jest za idealny punkt orientacyjny miasta.
Niedaleko Ratusza znajduje się wapienne Wzgórze Toompea, na którym w XVIII wieku został został wzniesiony zamek o tej samej nazwie. Później Zamek Toompea był wielokrotnie przebudowywany i dzięki temu można zauważyć na nim liczne style architektoniczne dominujące na przestrzeni wieków. Z racji tego, że obecnie w budynkach zamku obraduje estoński parlament, nie ma możliwości jego zwiedzania.
Przy południowej części wzgórza nie sposób ominąć pięknej budowli, jaką jest sobór św. Aleksandra Newskiego. Monument zbudowany został w latach 1894-1900. Cerkiew została poświęconą władcy Nowogrodu wielkiego – Aleksandrowi. W XIII wieku pokonał on Szwedów na Newą – stąd też przydomek Newski. Pomimo faktu, iż Estończycy nie pałają miłością do ów cerkwi, to na pewno przykuwa ona uwagę turystów jak i mieszkańców. Wnętrze aż kipi od bogactwa przesyconego złotem, a wraz z zewnętrznymi kopułami przypomina petersburskie świątynie prawosławne.
Tallin jako jedno z nielicznych miast, zachowało mury obronne w bardzo dobrym stanie. Budowę obwarowań rozpoczęto w 1265 roku, a przez kolejne wieki były one stopniowo powiększane i wzmacniane. W skutek czego stolica Estonii stała się jednym z najbardziej warownych miast w średniowieczu. Obecnie pozostało 26 baszt i około 1850 metrów muru obronnego, co stanowi mniej więcej połowę ówczesnego stanu.
Po murach obronnych, na dolnej starówce warto zwiedzić Kościół św. Mikołaja. Zbudowany w stylu neoklasycystycznym w XIII wieku i poświęcony św. Mikołajowi – patronowi żeglarzy, marynarzy i kupców. Pod koniec II wojny światowej nastąpiło bombardowanie ze strony niemieckiej i większość wnętrz spłonęło. Natomiast za czasów ZSRR świątynia została odbudowana. Jeszcze niedawno mieściło się tam Muzeum Sztuki Sakralnej, lecz obecnie miejsce to wykorzystuje się jako salę koncertową.
Swego czasu popularne było zakładanie wszelkich zrzeszeń i stowarzyszeń mniej lub bardziej wpływowych kupców. Do najbardziej znanych należy Dom Bractwa Czarnogłowych. Podobnie jak w Rydze, w organizacji tej działali zamożni, lecz nieżonaci kupcy, którzy często mieli duże wpływy na rozwój miasta. W Tallinie bractwo miało swoją siedzibę w kamienicy na Starym Mieście. Na jej froncie umiejscowione są godła czterech metropolii należących do związku miast handlowych Europy Północnej za czasów średniowiecza, czyli: Londyn, Bergen, Nowogród i Brugia. W XX wieku kamienica została przebudowana i zmodernizowana, a obecnie pełni różne funkcje kulturalne.
W Tallinie obowiązkowym punktem zwiedzania jest piękny kompleks Kadriorg położony w oddzielnej dzielnicy miasta. Park rozciąga się na powierzchni 100ha, a w jego skład wchodzi barokowy pałac z terenami zielonymi, trzema stawami oraz letni dom cara Piotra I oraz Pałac Prezydencki. Odnowiony budynek pałacu zachwyca swoim bogactwem i okazałością. Obecnie w jego wnętrzu znajduje się Muzeum Sztuki, które zawiera w swych zbiorach liczne przedmioty sztuki użytkowej, obrazy oraz rzeźby.